Rotam Sensizliğe Doğru
Müptelası olmuşum yanlızlıkların.
Bağrımda ise kopan fırtınalar. Ümitsiz yarınlara yelken açıyorum. Rüzgarım ise geçmişten kalan keşkeler. Sağa sola savuruyor beni hırçın dalgalar. Sığınacak bir toprak parçasında gözlerim. İsyan edercesine kalbimden kopuyor feryatlar. Rotam sensizliğe doğru, üşüyor hayallerim. Her biri bir tokat gibi çarpıyor yüreğime. Açtığın yaralara tuz basarcasına dalgalar. Garip duygular alıp götürüyor benliğimi. Vücudum sırılsıklam, sarıyor beni titremeler. Keşkeler sürüklüyor beni sonu olmayan yolculuğa. Dünyam karanlık, kalbim kırık, hayallerim yarım. Serzenişlerim düne, bugüne ve ümitsiz yarına. Önümde ölüm korkulukları, uçurumun eşiğindeyim. |