SÖYLETME BENİ DİYARAh be Diyar sorma bana onu.... Sorarsan ağlarım yeniden ki ben gözyaşımı göstermekten utanırım hep bilirsin. Öyle doluyum ki yağdım yağacağım kimsesizliğime.. Sel olup yıkmaktan korkuyorum yaşananları... Bir onlar kaldı elimde bir umut var hala yüreğimde.. En acı zulümmüş insana umut denen şey Diyar bilemezsin dibine ışık vermez mum gibi ışığının vurduğu alan kadar aydınlatır ruhumu öylesine kısık öylesine sönmek üzeredir aslında elimde üç beş anı kibrit gibi söndükçe tutuştururum yeniden gözlerimi yummaya korkarım sönüverir diye aniden. Duvarlara dikip gözlerimi arkadan vuran ışıkla gölge oyunu oynar gibiyim anılarla bir Hacivat Karagöz oyunu sergiliyorum dışarıdan gülünesi ne varsa içeriden yıkar beni Diyar bilmez kimse. Güçlüyüm Diyar çok güçlüyüm ben diye, kandırmaktan da yoruldum kendimi güçlü değilim ben Diyar kanıyor yaralarım sarmaya korkuyorum umudum bitmeden iyileşir diye korkuyorum ya dönerse ya severse yeniden işte Diyar bu yüzden kanamayı seviyorum beklemek tek tesellim kan kaybından ölene kadar bir gün bu düşten uyanana kadar. Ah Diyar sen şahitsin sevdamıza bensiz bir gün bile duramazdı bilirsin özlem damarlarında ben diye dolaşırdı ayrı kaldığı her saate nispet beni gördüğü anda dizini kirlenir diye korkmadan yere koyar kollarını kocaman açardı sevda evreni gibi sarar sarmalardı çocuğunu kaybeden bir babanın sımsıcak kucaklamasıyla nefessiz kalana kadar bırakmazdı Diyar sen şahitsin . Şimdi; aylardır sesi zemheri yemiş bir dal gibi içimde kuruyup durur rüzgarlara dayarım kulağımı sürüklenen her kuru yapraktan medet beklerim ses çıkmaz Diyar yerde sürüklenir de ses vermez bana iyi misin diye soramayacak kadar benden geçti Diyar inanmak istemesem de bitti Diyar. Şimdi uzak bir şehirde eski yıkık bir ev gibi hayal ederim onu bir zamanlar sevinç kahkahaları ile nefes alırken o ev sessizliğin zalimliğinde çöküverdi beni de içine çekiverdi Diyar ayrılığı üfüreli beri yüzümüze kader de yolunu şaşırdı feleğin tokadı ağır geldi taşıyamadık biz altında kaldık Diyar. Söyletme beni Diyar söyletme bak patladı patlayacak gözlerimde ki tufan.. Ayvazım DENİZ |
Serbest şirilerden nadiren etkilenirim. Belki benim algı eksikliğimdendir.
Ama şiir böyle güzel olunca ben bile duygularda tavan yapıyorumbir.
Şiir gibi şiirdi. Tebrikler...