Mayıs GümüşüKavuşunca mor sürme kanatlı kuşlarına Mayıs Öptü alnımızdan Bulutun toprağa nazlanmasıdır yağmur Değdi dudağıma, sonra toprağa Geride kaldı İçinden kışını atamamış Yıpranmış yaprakları yerde birikmiş orman Öpüyorum mutlaka diyerek sıcak yağmuru Yağmurun bitiminde başlar Düğün sesi dört bir yandan gelir Düğüm çözülür Halaya düşer eli Diğerinin ağzında Türkü Hayatta olduğunu hatırlatır Denizden çıktı dönüyor pırıltılarıyla Kaldırım beş kez sallandı Güzel suların kıyısında Gümüş çanlar çaldırıyor Nazır sevdiğine Mayısın ilk buluşmasında Sorgusuz bilmece midir Mayısa sevinçle gelen Ne zaman açık denizleri yitirir Mayıs gümüşü Silkelesin boynumuzdan İçe sinmeleri tamamen Öpüyorum mutlaka diyerek bende onu |