Kader güldürmedi bizi
Acılarla hüzünlerle besledik akşamları
Korkulu rüyalarla uyandık her sabah
Kaynar su gibi çizgiler çizdi gözyaşları
Acıların dumanı tüterken burnumuzda
Sevince boğduk dünyaları
Bizden teselli buldu inleyenler
Yer bulmadı sahamızda
Hakkı adaleti tepenler

Kader güldürmedi bizi
Belki de gülmemek kaderimiz bizim
İhanetler çemberinde devirdik zamanı
En yakınımız en yakında alevlendi ateş
Dik durduk buz dağından kopup gelen kayalardan
Sürgünler yaşadık uzak diyarlara
Kader güldürmedi bizi
Vahalarda çiçek olup açmak
Denizlerin tuzunu arıtmak
Ve ufkun derinliğinde kaybolmak
Kader güldürmedi bizi
Belki gülmek yakışmıyor bize
Bu göz yaşlarıdır çıkaran düze
bir saniye bir an bile yok zamanımız
Ağlayanların göz yaşlarını sildik
Gülenlerin yükünü kaldırır omuzlarımız
Ondandır yakışmıyor bize gülmek
bize yakışanda kalmak davamız


Kader güldürmedi bizi
Belki gülmek yakışmıyor bize
Kınalı parmaklarda çile ilmiklerini
Nakış nakış dokuduk yüreğimize
Kader güldürmedi bizi
Belki biz güleriz kaderimize
Rahmet bulutları toprakla buluştu
bahar esintileri girdi pencerelerden
Yıldızların resmini çekti berrak sular
Merhem yaptık yaramıza
Kader güldürmedi bizi
Biz güldük kaderimize
Biz gülümsedik kaderimize

ABDULKADİR YILDIZ