Pelesenk Tanrıçasıyla Söyleşi II
Sen gönlünü hür tutmakla nam salmış uslanmaz çapkın
Göğsün yenilenmiş bir aşkın kokusu ile kaplı bu gece Ellerin ilk aşkını tutacak ergen telaşında Haberi yok ölecek birazdan Kalbi devindiren heyecan Denedi bitmiyor kurak toprakta o çiçek Onsuzluk adamı öldürmeyecek kadar boğuyor Sadece o kadar…. Uykulu gözler tutuklu saçlarına Uçan giden sarı değil sadece Özgürlüğün ta kendisi Kokla bak çocukluk pastası kokuyor O bildiğin tarçınlı pudra şekerli Elma sensin Yedirt bana kendini Anladı dinmiyor uçuk yürekte yangın Gecedeki şarkısız adam kendi kirinden doğuyor Üşüyor sabaha kadar… nadir |