Kalemini Kırdım Senin
Tüketme nefesini bu saatten sonra
Bu aşkın kalemini sen giderken kırdım Sözleri yalan dolu o vaatten sonra Bu aşkın kalemini sen cayarken kırdım Beyhude yakarışın beni bağlamiyor Seni yakan kor ateş beni dağlamiyor Ağlayışın boşuna fayda sağlamıyor Bu aşkın kalemini sen ayarken kırdım Inadima ellere sundun şenliğini Aleme beyan olan kahpe kimliğini İhanet hırkasını takan benliğini Bu aşkın kalemini sen giyerken kırdım Sahipsiz duygularım ,viran oldu birden Tertemiz gönlün nerde! okunmuyor kirden Ardından bakıyordum köşeyi dönerken Bu aşkın kalemini sen bay derken kırdım Ayrılığın renkleri belliydi yüzünde Düğüm düğüm elveda, bağlıydı sözünde Sönüp gitmiş aşkımız ,yıldızlı gözünde Bu aşkın kalemini sen kayarken kırdım Affetmek kula değil! BİR ,olana mahsus Senin yaptığın var ya şeytani bir husus Hicap perdeni açtın ,yürü git, artık sus! Bu aşkın kalemini sen soyarken kırdım Fevzi Öztürk |
Sitem ve hüzün kokan dizelerdi usta kalemi okumanın hazzını yaşadım
Yüreğine kalemine sağlık
Kalemin susmasın üstad
__________________________________________Saygılar