,.,.
karma karışık bir çelişkiydi bu
ne gidenler gördü beni ne de ben görebildim gelenleri satır aralarında kaybolduk birer ikişer bilmedik bilemedik nasıl bir kurgunun içindeydik hangimiz seyirciydi hangimiz oyundaydık kimdik... kaç perdeydi bu oyun ve neresindeydik bu yok oluşun oysa zaman tek yönlü bir yolda kendi halinde ilerliyordu sonu sonsuzluğunda arkasına uzanıyordu belki de bu yüzden dönüşü hiç olmadı gidenlerin bozulmuştu sessizliğin içinde kalan değerlerin mayası sorguladıkça biraz daha yalnızdık ve sorgulandıkça biraz daha kırılgan yaşama tutunmaya çalıştıkça hep kendi karanlığının içine düştü insan... İhsan ÇAYBAŞI |
tek yönlü bir yolda ilerliyordu zaman
sonu sonsuzluğunda arkasına uzanan
dönüşü hiç olmadı gidenlerin
belki de o yüzden bozulmuştu mayası
sorguladıkça biraz daha yalnız
ve biraz daha kırılgan
yaşama tutunmaya çalıştıkça
hep kendi karanlığının içine düştü insan...
güzel anlatmış dizeler de
gönül sesin
saygılarımlasın