...,,,,,,,
biz ne kadar denesekde
nedense anlayamadık birbirimizi olmadı sonunu getiremedik bütün kapıları kapattık birbirimizin yüzüne sonunda bir yabancı gibi çıkıp gittin bu evden ve ben sessizce çıkıp gidişini seyrettim pencereden oysa öyle bir yerindeydik ki hayatın ne kendimize gelebildik ne de birbirimize tutunamadık bu yolda seninle el ele belki de tutuşamadık o aşkın ateşinde rüzgar estikçe sürüklendik ayrı ayrı o rüzgarın peşinde koptuk parçalandık ufalandık kapanmış ve kapanacak ne varsa kilit vurduk üzerine bitmişti yaşanmış olan her şey gidiyordun... ve ben sessizce çıkıp gidişini seyrettim pencereden önce merdivenin ışığı yandı sonra ağır ağır inmeye başlamıştın merdivenlerden inmeye başlamıştın gözlerimden dışarda hava içimiz kadar soğuktu üşüyorduk ve geceydi yağmur yağıyordu sen artık gidiyordun damlalar bir bir iniyordu gözlerimden gözlerimden gözlerimden ve ben sessizce çıkıp gidişini seyrettim pencereden İhsan ÇAYBAŞI |