BELEK
Artık tırmanamam tepeleri bile bile
Geremem göğsümü ne yağmura nede yele Tomurcuk açan güllere benzetmiştim seni ben Tek kalan yaprağı mı da kopardın göz göre göre Sar beni sar anam sar tekrar bele. Her gül sandığım bıtırak otu Dolaşıp kalıyor kanatlarım dikenli tellere. Bıraktım hayatı kendi haline Seyir ediyorum öylece sessiz sessizce, Kaç kere sever insan bir ömürde öyle ölesiye kolay mı Aşk damlar bir yüreğe. Ne düşünürsen düşün o senin özgürlüğün İster arkadaş ister yüzsüz cümle konuş Bir hayaldir belki bende ki yada sessiz duruş Hayat sadece bir meteliksiz bir kuruş. Biz yamulduk su idik kavrulduk Kolay değil ki unutmak öyleyse durma git Tüm harabelerini bana yık. yönünü bileyim, Kaldır başını göklere kaç yıldız var Ne ay nede güneşim Verdiği kadar vermişim ömürden Kah gül kah olurum diken. Verdiğin kadar alırsın sende benden. Ne ağaca benzerim nede güle, Dönmüşüm sönmek üzere olan bir küle, Bundan sonra saralar artık kaputlu bir beze. Kimyamı değiştirdin sevgilim sana Sana da benden de güle güle. . . |
Ne ay nede güneşim
Verdiği kadar vermişim ömürden
Kah gül kah olurum diken.
Verdiğin kadar alırsın sende benden.
Ne ağaca benzerim nede güle,
Dönmüşüm sönmek üzere olan bir küle,
Bundan sonra saralar artık
kaputlu bir beze.
Kimyamı değiştirdin sevgilim sana
Sana da benden de güle güle.
.
.
Okunası şiirdi severek okudum
Yüreği kalemi alkışlıyorum
Kalemin susmasın üstadım
__________________________Saygılar