KABUSLAR
Dinmedi yağmur;
güneş bulutların tepesinden bir türlü inmedi. Kara bir leke gibi ömre itaat etti bu amansız mühür; toprağı ıslatan gözyaşı tohumdan silinmedi... Mahpus, pranga; sefillik; ne vakti geçti kavganın ne de bir türlü nihayete erdi... Aynada belirgin, içte dingin, dolmakta bir vakit seher; tende ter gibi korku veren kabuslar geceden eksilmedi... Gökay Bölge / KABUSLAR |