AŞKA İNAT..... ........ Yaprak döken kirpiklerimde mevsim Elinden oyuncağı alınmış bir çocuğun Tuğyanî feryâdı olur zamansız Renklerini Şehâdet ettiği Moloz bir aşka kaptıran frapan gökkuşağının Alacalı nefesinde silikleşen Ahenksiz çığlığı mevsim Soysuz bir eylemin orta yerinde Sapan taşlarıyla düşlerinden vurulan Bezgili bir bulutun Çilentili uzun saçları örter Sırılsıklam çıplaklığımı Abâd bir ceylanın buhurlu iris’ine hapsettiğim Benzi atık Bağrı yırtık bir gökyüzü yeşertir İki avuç arası maveraî duâlarımı Güneşi Ay’ı Ve Yıldızları yükleyip bir çift kırlangıcın yüreğine Her akşam Ben teslim alırım Bu hudutsuz deverânın en mâhrem yanlarını Ve Ay ışığını alıp elime Her sabah Ben bilerim Duyguları körelmiş kara yağız akşamların Karşımda destûrsuz divâna duran En yağma anlamlarını Birden Fotoğraflarda unutulmuş alımlı bir kadının Manolya kokulu teni oluyor Dudaklarımda mevsim Uzanıp dokunsam Yakalayacak beni sanıyorum Saklısına asıldığım parmak uçlarımdan Ve Gözlerimde mevsim Haylaz çehresini Mütebessim çizgilerle gizleyen Bızdık bir çocuğun Adamlığa ertelenen hayta sevinci… ..... ........ |
güzel bir eser okudum
yüreğinize sağlık