''Eyüb’ün ağlama defterine çizdiği
Her gözyaşı, lisanî yokluğundu
Konuşamadığım.
Züleyha’nın Yusuf’a aşkının her hali,
Yüreğimin çığlığıydı;
Haykıramadığım.''....................bütünüyle güzel olan bu nadide şiirin başındaki bu dizeler....ve peşinden koşturduğu diğer dizelerle ne güzel bir bütünlük oluşturuyor....aşina olduğumuz hece şiirlerinin yanında serbest tarzda da takdir gören bir çalışma....Muhteviyatında manevi bir zenginlik var.......nasiplenmek ne güzel.

tebrik saygım ve selamlarımla
nicelerine

Belki bazı arkadaşlar tepki verecekler ama bütün samimiyetim ve içtenliğimle ve çoğu şahit olduğum eserler gözlemlerim sonucu söyleyebilirim ki hece zemini olan bir şairin kelimelerdeki sesle ve birbirleriyle oluşturdukları ahenk ile musiki açısından diğerlerine göre daha şanslı olduklarını düşünüyorum.Çünkü hecenin temeli hece sayısı olduğu kadar kafiyenin kökenini oluşturduğu sese de dayalı.Bu itibarla daha önce hece çalışması yapmış her şairin aynı vezinde olmasa bile yapmış olduğu diğer çalışmalarında da ses armonisi daha yüksek seviyede oluyor.

Ahmet Haşim' üstadın " Şiir Hakkında Bazı Mülahazalar " yazısında beyan ettiği gibi " mûsikî ile söz arasında, sözden ziyade mûsikîye yakın mutavassıt[23] bir lisandır " dediği gibiyse saf şiir sese kesinlikle yaslanmalı.İster hece ister serbest vezin olsun.


Bu itibarla ; sesle oluşturmuş olduğu kan bağıyla ( kafiye, aliterasyon, asonans ) meydana gelmiş değerli eserinizi ve yetkin kaleminizi tüm içtenliğimle tebrik ederim sevgili şairem.


Paylaşım için teşekkürler.



Selam ve en içten sevgilerimle yüreğinize.