Ozan Koşukları’Gel hadi, sev’ dese gülüm Kan-ı revân, yerde kulum Çolak adım, diyet kolum Dağla kopuz, köse solum. Hayın sevda, yâre zulüm Derdi pâre, sine zalım Sanki mayın, yürek sözüm Belle kopuz, mahşer çözüm. Kâftan düşen kara külüm Rüyâ vaha, kurak gölüm Revâ mı civana çalım? Uyma kopuz, derdi çölüm. Gözü çeşme, allı gelin Dünya kadar olsa malın Çilen derya, sayma çulun Ağla kopuz, kaçtı telin. Hani nerde, cân bülbülün? Uçtu sevda, avcı bulun! Onca türkü, niye çalın? Sorma kopuz, valla bilin! 0 Sazay 2014 |
dnmesin gönül sesin
saygılarımlasın