..ÇINAR ..4..
O Söze devam etti,ben se; sedire baktım
Beynimi meşgul eden her ne varsa bıraktım Sözleri tane tane, döküldükçe sedirin Dinledikçe utandım, battım dibine yerin Umut,diyordu umut,ne varsa yer yüzünde Neşe de bizim için, kahrolası hüzünde Böyle başladı işte, seyrü hayatım benim Şu karşıki dağ varya,orda eskidi tenim Bir kapsülün içinde karınca dan küçüktüm Anlatamam nelere nelere boyun büktüm Daha yeni doğmuştum soyunarak hurcumu Yoldan geçen bir keçi,gelip yedi burcumu İlk günden anladım ki hayat bayram değilmiş Ne gelse yer yüzüne çileye ram edilmiş Dövünmek ağlamak boş,çare aramak lazım Kurmak hayatla denge,yarayı sarmak lazım Yavaş yavaş büyüdüm geçti üstümden yıllar Dalım budağım oldu,çıktı yüzümde kıllar İki yaramaz çocuk gelip kırdı dalımı Bıçakla içim oyup yaptılar kavalımı İlk meyvemi vermiştim yansada canım biraz Kendime kızdım hemen,ne bu mızmızlık bu naz Yaşamak istiyorsan kabullen hayat böyle Kırıldığını değil,çıkan kavalı söyle Bunu şiar edindim çocukluk denen, dem de Kainatı okurken,ilmi gördüm adem de İdrar çirkindir evet,İnsandan olur; sadır Su içmeyen çınarın ondan boyu kısadır İnsan şu kainattan san ki bir cüz dü, yer de Ve yine aynı insan,ilmin önüne perde Sen ölü gibi yatıp,uyurken bir sedir de Hayatın hasadını yapanlar var kabir de yegin. |
Dalım budağım oldu,çıktı yüzümde kıllar
İki yaramaz çocuk gelip kırdı dalımı
Bıçakla içim oyup yaptılar kavalımı
İlk meyvemi vermiştim yansada canım biraz
Kendime kızdım hemen,ne bu mızmızlık bu naz
Yaşamak istiyorsan kabullen hayat böyle
Kırıldığını değil,çıkan kavalı söyle
Bunu şiar edindim çocukluk denen, dem de
Kainatı okurken,ilmi gördüm adem de
İdrar çirkindir evet,İnsandan olur; sadır
Su içmeyen çınarın ondan boyu kısadır
İnsan şu kainattan san ki bir cüz dü, yer de
Ve yine aynı insan,ilmin önüne perde
Sen ölü gibi yatıp,uyurken bir sedir de
Hayatın hasadını yapanlar var kabir de
yegin.
Ustacaydı dizeler severek okudum
Usta kalemi ayakta alkışlıyorum
Kalemin susmasın üstadım
_________________________________Saygılar