Gün girince akşamların koynuna
Hasretliğin pekleştikçe pekleşir.
Günâhlarım gecelerin boynuna
Hayâlinle perde perde yaklaşır.

Bu vakitler gör hâlimi ne yaman
Cemâlindir yıldız gözlü âsumân:
Bakışların gizeminde anbean;
Yüreğimin atışları sıklaşır.

Bahâneler metânetle övünür
Pişmanlığım medet diye dövünür!
Akıl şaşar, fikir senle avunur;
Gözyaşlarım anılarla koklaşır.

Hüzünlenir gamsız gönül bahçesi
Issızlığın kırk yamalı bohçası
Yalnızlığın o çıldırtan lehçesi;
Mahzunluğa hüküm verir tekleşir.

Hâlim böyle ne olacak, kim bilir?
İstenç yiter bir dirilir bir ölür.
Sabaha dek hesap kitap mı kalır
Duygularım irâdemle haklaşır.

Ay belenir kundağında mırıldar.
Dalda yaprak huşû ile kımıldar.
Bilmiyorum bir bana mı şümûl dar!
Koca dünya sabaha dek aklaşır.

Çıkar mıyım sence muğlak durumdan?
Çıksam bile kurtulamam sorumdan!
Çare olsa sormaz mıyım urumdan!
İşte böyle… Günüm güne ekleşir
Çilelerim gün ardında bekleşir…

Gün girince akşamların koynuna;
Hasretliğin pekleştikçe pekleşir…

23.10.2008 21:54
09.11.2009 16:40

Salih ERDEM / AYDIN