Ve sustu kadın
Şarkılar söylemişlerdi
Bir zamanlar Kaldırımlarında yürürken sokakların Elleri kenetlenmiş Aşk değmişti gözlerine Aç ta kalmışlardı Açıkta da Ama hiçbir şey ayırmamıştı onları Şiirler yazmışlardı birbirlerine Şarkılar söylemişlerdi Zor günler hiç bitmemişti Yaşamlarında Yorgundu kadın Yorgundu adam ve yorgundu zaman Değişmişti bir şeyler Adam kapanmıştı içine Kadın sorguluyordu yaşamı Yalnızdılar Konuşuyordu kadın Anlamıyordu adam Yıllar geçiyor Değişmiyordu Ve değişmeyecekti hiçbir şey Giderek uzaklaşıyorlardı Birbirlerinden Aynı evin içinde Uzaktı mesafeler O kadar çok uğraştı ki kadın Anlatmak için O kadar direndi ki adam Anlamamakta Vazgeçti Ve sustu kadın Sonsuza kadar… yeşil düşlü şair/gülsüm öztomurcuk 20 ocak 2014 manavgat |
Düşündürdüğü kadar hüzünlendiriyor da.
Beğeniyle okudum arkadaşım.
Sevgiler alkışlar İzmir'den..