1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
945
Okunma
Kimsesizliğine yokluğunu giydirdiğim
Soğuk gecelerim var
Duvarların yüzünde iki de bir yitirdiğim
Upuzun gölgelerim var
Tavanda yüzün karanlıkta eşkalin
Zihnimde yokluğuna yenilmişliğim var
Ah yokluğun:
İkimiz birlikte asılıyoruz da darağacına
Her sabah ölen benim
Sen mezar taşımda güneşe yanmış gül
Ben hasretinden paramparça sahipsiz ölü
Aşkın bu yakasında sana ölmek sana çoğalmak ama
Ben ölünce sensizliğe
Bir daha sana varamıyorum
Gitme o zaman
Hiç ayrılık olmasın
Ayrılık olmayınca ölüm olmaz
Biliyorum kahır olmaz darağacı olmaz
Ben gölgende bir çocuk haylaz
Ve dudaklarında bir tutam yaşamak
Sonrası güneşin yedi rengi dudaklarımda
Ve ellerimde binlerce şiir binlerce sen…
5.0
100% (1)
Cevap Yaz