YALNIZLIĞIM!.
Hiç sevemedim akşamları,
Kör karanlıklar kaplardı hep üstümü. Yine çökerdi hüzünler yüreğime, Ve çıka gelirdi yalnızlığım. Neydi bu amansız kavgalar, Ruhumu saran bu dehşet. Neden direksiyonununda değilim hayatın? Meçhule götürüyor beni bu amansız yalnızlığım. Sus , pus olmuşum sesim boğazımda düğüm. Karanlık üşütüyor, yalnızlık da ruhumda donmuş. Nasılda ürperiyorum,tüylerim diken diken. Sevenimde yok üstelik , sevdiğim olsa bari, Bırakamadı peşimi baş belası yalnızlığım. |
Ruhumu saran bu dehşet.
Neden direksiyonununda değilim hayatın?
Meçhule götürüyor beni bu amansız yalnızlığım.
YALNIZLIĞIN KOYNUNA GİREN YA HÜZÜN DOĞURUR YA DA ÖLÜMÜ KOKLAR SESSİZ VE DERİN TINILARDA...
ÇIK ŞAİR YAŞLNZILIĞIN AVUÇLARINA UMUDUN GÜCÜNÜ EK VE ÇIK ONUN KOYNUNDAN...
YOKSA AKŞAMLAR DA GECELER DE HÜZÜNDE YAKANDADIR SONSUZA DEK....
BU ARADA SİTEYE HOŞGELDİNİZ...
SEVGİLER...