İKİMİZDE KAYBETTİK
kendime neler etmişim, geride koskoca bir hiç
yalanlarla dolu bir hayat, eğreti sevgiler herkes rolünü ne de güzel oynamış. ezberi kuvvetli, sahte gülüşlü yüzler... tut ki hep kaybetmeye mahkumum gidişin gibi; veda bile etmeden ne umutsuz bir bakıştı gözlerin gözlerime öyle dalıp giderken... söylenecekler de söylenmemişti henüz düşünülmedi bu son istenilen son muydu?.. derleyip toplayamadık, konuşamadık neden ne darbeler aldı bu beden senden sonra yaşama ağrısı asılmış boynuma hiç istemeden yorgunum, yanılgılarla dolu kaderimden kontrolünü alamadığım, öz benliğimden kopmuşum şimdi söyle kim kaybetti? ikimiz de kaybettik vazgeçtik bir gurur, inat uğruna sevgimizden Söyle be ey zalim mutlu musun?.. Fuat YILMAZ / Ankara |
biz hep kaybedenlerdendik .