DUR D/İNLE BİRAZGözlerimin ulaşabileceği bir yerden dinle beni en çok oralara ulaşır ateş halinde ki sesim isterim ki yanasın benim gibi o yüzden gözlerimizin buluştuğu yerden dinle beni. Şimdi..Sadece dinle... Kocaman bir alın yazısını pişirip pişirip önüme sürdüğün günden beri tok geziyorum sevdalara gözüm kalmıyor vitrinlik aşklara ben ölümü tekrar tekrar kucaklarken neonların altında gölgem uzuyor sensizliğin kaldırımlarına ölememenin doğum sancılarını çekiyorum sessizce vurulduğum yeri gösterirken işaret parmağım sen sessizce şeytanla satranç oynuyorsun ne yazık ki onun gibi kandırmaya doymuyorsun. Bir rençber gibi kazıyorum miras bıraktığın hazan topraklarını alt üst ediyorum yeni yalanlar ekilsin, çabuk büyüsün diye inanmaya hazırım her seferinde. Kulakları sağır eden bir sen var sur da üflenen şimdi. Gözlerimin aklına düştüğü yerdeyim aklın yüce dağlarda aşağılara sakın bakma korkarsın. Oralar yetim oralar karabasanların çığ gibi büyüdüğü izbe köşeler sen anlamazsın nasıl ölünür her gece ve nasıl dirilinir umut vaat eden güneşle. Anlamadığın kadar yakın anladığın kadar uzağım artık. Paytak adımlarla yeri dövüyorum sallanan ben değil ruhum Küçük bir umut peşinde bu ne yalpalayıştır her seferinde verin mavi kelebeği avuçlarıma omuzum dan atıp dilek tutacağım yine gidişimin seni de vurması dileğimle. Bitti dediğim dilim kopsun, yerine gel diyen kelimeler yapışsın isterdim . Bir çamaşır ipine asılan duygular ayrılık rüzgarının soğuk nefesiyle yavaş yavaş kururken çöpçü balığı gibiyim gönül camım dan kalan her anıyı temizliyorum. sadece buğusuna parmağımla döğme yaptığım o kalp işaretine dokunmuyorum antika diye saklayacağım.. Artık gidebilirsin, dinlediğin kulaklarına mıh diye adımı çaktım. uınutmayı çıkar aklından seni bu sefer ben gibi yaktım. Ayvazım DENİZ |
pişirip pişirip önüme sürdüğün günden beri
tok geziyorum sevdalara
gözüm kalmıyor vitrinlik aşklara
ben ölümü tekrar tekrar kucaklarken neonların altında
gölgem uzuyor sensizliğin kaldırımlarına
ölememenin doğum sancılarını çekiyorum
sessizce vurulduğum yeri gösterirken işaret parmağım
sen sessizce şeytanla satranç oynuyorsun
ne yazık ki onun gibi kandırmaya doymuyorsun.
çok keyfli bir şiir okudum tebrik ederim.