zamandalgalar götürür bedenimi senden başka duyan olmaz sesimi çırpınsanda nara atsanda nafile bu zamanı zamansız yaşamanın bedeli kader bahane olmüş bahtıma sevdaya hasret yaşlı gözlerim ısyankar olup yıllarla cıktı karşıma kime umut olmüş bu hayal deryası tükendi tüketi aşkı sevdayı mazi olmüş dün gözlerine baktığım gözler dağ taş aynıda yürekler fani güller laleler bir mevsim acıyor diğerini bekliyor zaman hancer oluyor ben kazandım derken dunyayı canına cananını sarmışken azrail alıyor son nefesini ay küser saklanır yıldızlara güneş nankor olur doğmaz sabaha eş dost hepsi gecer bir anda sarılsanda iki elinle dunyaya koparır seni zaman dunyada ahın kalsada koparır zaman acmamış güller adını ansada |