istanbul
atığım adımları kapatırcasına
kar yağıyordu bu garip insanların istanbulunda gece karanlık cadeler tenhaydı bir okadarcasına ürkek herkezin yüreğinde korku omuzlarım dik yüreğim açık yürüyorüm ıslak karlı dar sokaklı bu garip insanlarının istanbulunda sert ve sağlam basıyorum renka renk kaldırım taşlarına cekilmiş deniz uyuyor martılarıyla mecule giden ayakların sesiyle |