GAZEL-İ DİL-İ ŞÂHÂNE
Cân derdini geçmiş nice pervâneyi gördüm
Cânân diye yanmış nice divâneyi gördüm Bir gul-i rânâ uğruna bir ömrü tüketmiş Çöllerde perîşan nice efsâneyi gördüm Feryâdını kör bülbüle satmışlara şaştım Şaşkınlara mesken diye meyhâneyi gördüm Gam leylini gün bilmişe neyler ki kederler ? Âşıklara derman dolu peymâneyi gördüm İfşâ ederek sırrını yandıkça garipler Kalbinde silinmez şem-i dürdâneyi gördüm Heyhat ki Agâhın dili yanmış dedi ağyâr Vallâhi yanan bir dil-i şâhâneyi gördüm Erol Karahan(agâh) mefûlü mefâîlü me fâîlü fe ûlün |
tebrikler