Nereye gece yolcusu?
Ağzı karanın ortasından nereye?
Toslamak var çeperinden
Adi döşek fışkını bir direğe

Sokaklar çamur balçık…
Ne ararsan belâdan yana…
Vefaya kapalı, ihanete açık…
Mağdur lâmbaların titrekliğinde
Gölgeler halayda düğün dernek
Katıl ve boşalt eksilerini bakire ürkekliğinde
Geveze duvarlar dilsiz kaldırımlara meze

Nöbetçi baykuşlara inat
Koşum atlarının uyku saatidir şimdi
Vesikalılar tutmuştur yokuşları
Seyrandadır ciğer söken, meşum bakışları
İzmaritleri düş kokar dudaklarında
Hani ne derler: Hediyesi bedava
İster iç, ister sakla

Nereye gece yolcusu?
Ağzı karanın ortasından nereye?
Adamı bir nefeste sendeletir eşkıya
Örseletir bir meteliğe

Böyledir sokaklarda yasa
Ya domuz gibi semireceksin
Ya da it gibi kuytuda gebereceksin
İki uç da kötü koktu, demeyeceksin

Önün, arkan, sağın, solun sobe, anladım
Sobe de…
Düşün ki, kırk tuzağa yem atmış
Sinsice pusuya yatmış ebe
Ya çanak çömlek patlatmadan enselerse
Kırk tas su arındırmaz kirini
Hiçbir sabun ağartamaz tenini
Bak da gör hele!

Nereye gece yolcusu?
Ağzı karanın ortasından nereye?
Taş sektirmeye, sahile mi?
Gece gece…
Vay be!

Mücella Pakdemir



3. kitap şiirlerimden