ÖMÜR
mevsimler akıyor
yıllar geçiyor damla damla; ömür süzülüyor zamanın kumlarında bitiyor yaşam döngüsü biçare, ümitsiz çırpınışlarla akıyor ömür; akıyor sonsuzluk boşluğuna ömür; hataları, yoklukları ömür; umutları; umutsuzlukları akıtıyor sonsuzluğa bir son nefes oluyor ömür; biçare dudaklarda süzülüyor, eriyor, kayboluyor sonra son demlerinde; O kendi ümitsiz haykırışlarında... |
Takılmak sıkar, takılmadan da olmaz tabiii.
İşin aslı ömrü değerlendirmekte saklıdır.
Ne kadar değerlendirdiğimize gelince ; gaiba çok az.
Tebrik eder sevgiler sunarım.