ZALİM YOKSULLUKBal eder dostlar soğanı tattırır. Ah bu yoksulluk be zalim yoksulluk... Yatak yorgan koymaz bize sattırır. Vah bu yoksulluk be zalim yoksulluk... Çoçuklar hep acım diye bağırır. Yuvayı yıkar karıdan ayırır. Fakiri ezer zengini kayırır. Ah bu yoksulluk be zalim yoksulluk... Dostların bile hep düşmanın olur. Bülbülün susarda güllerin kurur. Her gün bize durmaz oruç tutturur. Vah bu yoksulluk be zalim yoksulluk... Sırta giyeçek bir elbisen yoktur. Dostundan vallahi düşmanın çoktur. Hasta olsak gelipte bakmaz doktor. Ah bu yoksulluk be zalim yoksulluk... Üç kuruşu dostlarından istetir Zeytini peyniri bize özletir. Zengin ağamın yolunu gözletir Vah bu yoksulluk be zalim yoksulluk... Olursun godamanın bir hamalı. Biri çıkıp dost bu sesi duymalı. Ayakkabı yırtık çeket yamalı. Ah bu yoksulluk be zalim yoksulluk... TAŞGIN,ım ölümüz kalır kefensiz. Kullar zalimdir hemde adaletsiz. Hep parasız pulsuz ve meteliksiz. Vah bu yoksulluk be zalim yoksulluk... H.S:11 15.01.2014 ( Zekeriya Taşgın ) |
Tebrik ederim, duygu dolu bir şiirdi.Saygılarımla.