AH İSTANBUL YİNE SENİ DÜŞLEDİM bölüm üç
Eski bir çağın bitimi
Yeni bir çağın başlangıcısın sen İstanbul Henüz güneş doğmamış Bulutlar Dolanıyor hiç amaçsız Yıldızlar bir bir kaybolurken Boğazın suları Sesiz ce çırpınıyor Yarı aydınlık Seher vakti Bir ses yankılanıyor İstanbul semalarında Uzaklardan Allah u ekber diyerekten Bu ses dalga dalga yayılıyor Acaba hangi camiden Ayasofya mı Süleymaniye mi Uyanıyor önce kuşlar Sanki eşlik edercesine Ağaç dallarından çatılardan Biri bitmeden diğeri başlıyor Emir sultan dan Teşvikiye den Valide sultan mı dağlar arasından Sultan Ahmet in de sesi var Fatihin de Eminönü kalır mı Daha niceleri Birbirine sesleniyor sanki Huşu içinde Güneş uyanıyor bu sese Mahmurca Sanki uykuya duymamış Bulutlar yıkıyor yüzünü Aç artık gözlerini Bak okundu ezanlar Doğu ver sende Gönder ışıklarını İstanbul seni bekler Ezan sesleri biter mi Bunca camisinden Küçüklü büyüklü Hepsi yeni güne merhaba diyerekten Uzanıyor minareler gökyüzüne sanki dua da Ah istanbul ah öyle güzelsinki Ama eskisi eskisi Ayşe Karan GÖNÜL DOSTLARIM KALEMİMİN YAZDIĞINCA SİZLERLE İSTANBULU DOLAŞMAK İSTİYORUM NE KADAR ANLATABİLİRİM BİLMİYORUM BU GÜN BİRAZ CAMİLERDEYDİK GERÇİ İSTANBUL ANLATMAKLA BİTMEZDE BAKALIM SAYGIMLASINIZ OKUYAN YORUM YAZAN TÜM GÖNÜL DOSTLARIMA TEŞEKKÜR EDİYORUM |
İstanbul'u sevmem ama,
bu şiirde sevdim galiba.