DUR DE GEÇEN ZAMANA...!Düşünce de bir fıtrat eğer aksarsa ayak Kadere gonca olmak kuruduysa bağ ne zor Viran olmuş gülşeni koy verme sen hemen yak Bülbül küşmüşse güle yanar kor içinde kor Hasreti buram buram aşkı anlatır her söz Bir bağ bozumu gibi güller yere şaçılır Sönmeye ramak kalmış ateş içinde son köz Bir yol daha var deyip sonsuzluğa açılır Gönüllere köprüler kurarsın yavaş yavaş Saltanatın belirsiz, padişah mısın şah mı ? Her gün gönül ülkende verirsin binbir savaş Sevmek korkulu rüya, yoksa sevda günah mı? Yangın yangın içinde her gün binlerce soru Alev denizlerinde sallarken kolun kürek Bir semavi çağrıya kulak vermek en zoru Dur...! de geçen zamana nasıl dayanır yürek Ömrünün son noktası nafiledir gözyaşı İndiğin yokuşları ağır ağır çıkarsın Eyvah diyerek geçen günlere vurup başı Yandığın alevlerin külleriyle yıkarsın...! ELİF KESKİN (KARABULUT) ŞİİRLERİN ŞAİRİ.... 06/01/2014 01:20 |