al git sensizliği*liğme liğme ettim bütün duygularımı rutubetli yalnızlıklar dört yanımda parmak uçlarımda korkularım rüzgarlara sattığım hasretler ellerim susuz toprak tenimde gelincikler kanıyor ve ben saymadım sayamadım daha kaç ölüm var içimde yokluğunun kıyısı sonbaharmış oysa güz rengi son bir yaprak daha düşüyor içime ağaçlar çıplak ben çıplak üşüdükçe düşüyor dallarım tenimde tuz tadı denizler bana ben yokluğuna sürgün her vapur geçişinde bir martı daha çürüyor içimde hüküm giyerken ay yakamozlar öksüz zaman ağlarken baş ucumda içimde can çekişen kelimeler dilimde peydahlanmış keşkeler sesime dokun ya da al git sensizliği İlhan Aşıcı |