COŞAR dan COŞARİ ye
İkinci kitabım oldu bahane
Dostlarla buluştum bu gün sahnede Her şey mükemmeldi her şey şahane Ben, bana alıştım bu gün sahnede Yazdıkça yüreğim kâinata eş Önceden gözümde sahne tüy idi Ben böyle heyecan görmedim kardeş Sahne küçüldükçe salon büyüdü Dostun gösterdiği koca sevgiyi Bilmem hak ettim mi, hak etmedim mi? Dilin anlattığı onca övgüyü Bilmem hak ettim mi, hak etmedim mi? Şair mi, dumansız yanan kor imiş Aşkın gönüllere yerleşkesi bu Coşar’dan Coşari olmak zor imiş Yürekle kalemin bileşkesi bu İbrahim COŞAR |
işte o kor olmasa bu şiirlerolurmu yüğine sağlık selamlar