Hüzün ve Yalnızlık
Yalnızlık mıdır insanı hüzünlendiren ...
Sonsuza dek nefes alamamaya ölüm diyoruz Bazı hüzünler vardır yaşarken öldürür Aslında yaşarken o kadar çok ölüyoruz ki ölmeye bile alışmışız Beden vardır ama içinde ruh can vermiştir Leş gibi kokar duygular Ölünün değil hüznün kokusu Hatta boğulurlar bu kokuda Ve sonra taş kalpli bir yaratık yaratır hüzün ve yalnızlık ...hüzün müdür insanı yalnızlaştıran |