Çocuklarımız.
Çocuklarımız
Umut henüz gidilmemiş bir ülkedir, Ne kadar uzak gitsen de Kaçamazsın yine kendinden. Şimdi sessizce dinliyorum Karanlığın çalkantılarını Her ses Açık bir yara gibi kanıyor geceye.. Bir çocuk Düşlerinin sesinde vuruluyor gün ağarırken Gözlerinde Acının ürperen çaresizliği. Bu gözlerdeki yağmur nereye akar, Hangi ölü denize! istiridyeden koparılan inci gibi kara gözlerinde! Silindi ışıltısı akağaçların .. Gün doğarken Kapanıyor açlığa kahır kapısı Sonsuzluğa, mavi bir cam kırılıyor içimde….. A Oral |