BEN KÖYÜMÜ ÖZLEDİM (Şiir Niyazi GÜDAY)
Anam yavrum gelmiş deyip koşardı
Köyüm beni ben köyümü özledim Dizlerine vurur nasıl coşardı Köyüm beni ben köyümü özledim Bacım gelir çörekleri yapardı Konu komşu döner bize sapardı Pişeni çocuklar hemen kapardı Köyüm beni ben köyümü özledim Tarhana dökülür sabah tan erken Yayığı yayıpta ayranı irken Tere yağınıda dürümle yerken Köyüm beni ben köyümü özledim Anam herif diye bazan ünlerdi Babam ne var avrat diye dinlerdi Vallahi o günler güzel günlerdi Köyüm beni ben köyümü özledim Koyun güttüm yamaçlarda yazıda Çok av ettim kesmelerde mazıda Neler etti karşı köyün kızıda Köyüm beni ben köyümü özledim Gurbetten sılaya söylerim sözüm Beyoğlu yurdum, Uğurludağ özüm Niyazi’yim kurumuyor bak gözüm Köyüm beni ben köyümü özledim Şiir : NİYAZİ GÜDAY Yorum :Leylican |
gönülden kutluyor saygılar sunuyorum...