Kriz YönetimiAh gönül ah! Nuh diyor da Peygamber demiyor Gece gibi kör Keçi inadında Ve bir çocuk kadar yaramaz Uyma diyorum Şu yalaka şeytana İplemiyor Şeytan tilki kadar kurnaz Kapıdan kovsam Bacadan giriyor Ne zaman gözlerimi kapasam İçimdeki çocukla kol kola Ne suç, ne günah, Ne de yasak var lügatında Bedenimin tüm azaları yorgun Meteliksiz ve perişan Bunca yıl vefakarlığın bedeli İflas mıydı diye Yönetimden hesap soruyor Usum alıp karşısına gönlü Bir güzel sigaya çekerek; -- “Nasıl böyle bir gaflet, dalalet ve ihanet içinde yaşarsın Kendinden utanmıyor musun” diyor O hala yağmur duası gibi avuç açıp göklere Tanrı’dan alev istiyor İç çekişmelerden öyle mutlu ki iblis Bıyık altından gülüyor Bunalımlı yaşam Krize dönüyor Cinler dorukta Usum küplere binerek isyan ediyor İstemeden bulaşarak küfre Sövüyor sövüyor Sövüyor Celal Çalık |
Kutlarım yürekten izninizle aldım şiiri.
Saygılarımla...