Apansız Kapansız Yalansız Çık GelKader en zor yollarına yürütürken,keder hayat dersi aldırır kader keder akışı, şans kapısını herkeze bir açmaya biliyor bu yüzden güneş aynı olsada aynı yerden doğmaya bilir hayatı anlamak deniz gibidir deniz ise kadın gibi imbatlı inci yalan hayatın ağları sertdir misinası yağlı iğneli ve acı ” başkalarının değil dostun attığı gül bile incitir pişeriz bulanık kültürün bilincinde söylenen yalanlara inanırız yalan hayatlar diyarı gözünün içine bakarak eser k_anarız oturmamış hayatların kentleşmiş değerleridir bütün bunlara yanarız ancak ! elenir ince elekten yalanlar dostlar kalır doğrularıyla bizi biz kılan biz bize birbirine dost kalan —– Ey hayat ! bir olmazı bekliyorum düşlerime yazıyorum ölüm gibi bir durak ötesinden üflenmiş yüreğim hazırlanmış nereye ! yalan hayatlar diyarından yargılanmak niye yanlışlar doğruların doğurması nereye ! Ey kader ! hadi al kendini benden ölümsüz yazgısı abı hayat ömrümden ölüm gibi ölümümsün yüreğim kayıp beyaz cennetine belki hiç doğmayan meleğim keşkelerini doldur bilinmez yollarına karanlık ortasında yazdığım beyaz kağıt yargılasın sözlerimin kayıplarını Ey keder ! her geçen yıllar bin ömür çalıyor acılar günah biliyor beni ben den yazılanlar aşkla y_aram var biliyor karalı aşk sanıyor gerçek halimi görseydin en mecnun halimi ürkek bir kuşun tenden uçuşunu muti olmuş leylayım çölün de gerçeğine Ey sevgili ! bin kılıç darbesi kusursuz aşk ömrümün yorgun bekçisi ilk aldığım gülümü ilk aldığım papatyalarımı kahvaltılarıma reçel yapıyorum şekersiz ömrüme yalaksız şelbet ömrü versin yaşanmamış yarım kalanlara rağmen seviştiğin dünyaların senin olsun çağlıyorken üzerimde ağların hadi abı hayat ol gel gel hadi gel dön gell yak gel yık gel nazlı yağmurlarından apansız kapansız yalansız çık gel . Gülay GÖKTÜRK |