DELİ...
Ah şu deli dolu,
Dolu dizgin,uçuk kaçık Apır sapır,olur olmaz yerde konuşan... Durup dururken,boş bakışlar... Tüm bu kalabalık içinde, Yapa yalnız,ölümlerden ölüm beğenen... Ben miyim? Boşuna dememişler,deliye her gün bayram diye... Ama aramızda kalsın,bilmesin kimse Bu kadar behlül olduğumu... Kim bilir hangi aşüfte için? Ah bu şarkıların gözü dönmüş, Canıma kastedmiş bestekâr... Yüzü yüzüme bakar belki, Gözü görür mü? bilinmez; Sanmam...kör de sayılmazdı oysa ki, Nankörlüğü iyi bilirdi kendisi... Halden anlamaz,hangisi anladı ki? Sus sus bizi duyabilir, Kulağı delik eskilerden... En güzeli de ne biliyor musun? Bilmezsin tabi... İşte bu en güzeli, Kimsenin beni bilememesi... |