GÖSTERMEDEN AĞLADIMUnut desem ne çare yürek isyan ediyor Daha nice güzellik yaşanacak sanıyor Mantık gerçeği gördü bedelini ödüyor Gönül değil mi işte iki söze kanıyor Halbuki ne de çoktur ben gibi daha nice Ormanda ağaç gibi kurudum içten içe. Umut hep bekçi gibi kapıları bekledi Ufak bir tıkırtıda uçarcasına açtı Beklenen gelmedikçe günü güne ekledi Hayalin sandığını gözler önüne saçtı Görmek için bakmayın hisseden anlar ancak Bu bir sevda türküsü sevenler dinler ancak. Ardı sıra gömmedim anıları toprağa İlmek ilmek işledim satırlara sakladım Çiçek altında gizli o nadide yaprağa Şiirin gücü ile hece hece ekledim Arada okudukça kendime şaşıyorum Her satırda geçmişi yeniden yaşıyorum. Billur gibi parlıyor gözlerimde yaşlarım Buz gibi yanağıma düşünce donuyorlar Yar aklıma gelince titremeye başlarım Tende kalan izleri o zaman yanıyorlar Unutma çabasından yürek yara bağladı Ezelden beri bu kalp onun için ağladı Ayvazım DENİZ |