Ey yosun gözlerimin sen akan irinleri
yokluğunla
vurgun yediğim sevgili.
bakması ne zor değil mi
çilem okunurken gözlerimden
sabır ya sabır
binlerce kez kaderime


Yeni yetmeden farksız fikirlerim
sırnaşık bir bitki gibi kök salmıştı yüreğime
nezdinde hazır olda beklerdi düşlerim
birer birer dökülürken avuçlarına
aşka dair hislerim
söyle be iki gözüm, sen benden ne istedin


Kirpiklerim örterken irislerimi
yarasalar tünerdi zifirilerime
siyah perdeleri çekerdim güneşime
Vallahi korkularımın dizleri titrerdi
sanınca geleni ecel vakti


Ve neticede
hiç ummadığım bir mucize
susta dururken tüm benliğim sevide
Bir ışıktı belirdi ufuktan
sanki sırf benim için açmıştı
çöl çiçekleri
Oysaki her dem sunağına adakken canım
İskemleye, sadece tek vuruştu
ellerinde ölümüm.


Gözlerim hala yemyeşil
Tenim ölü renginden uzak, sımsıcak
diyorum ki...
sana inat yaşamak
geç de olsa anladım kurduğun büyük tuzak


Adam! Bu hiç yakışmadı sana
ne sana ne de endamına
kendini sevdirip sevdirip
bencil biri gibi ızdırapsızca kaçmak...



2010 / NÜS