Bilse ne çok sevmişsin
ki bilse ne çok kırılmışsın, kristallerin gözlerimizi kamaştırdı hüzünden, ah bilse...


(söylenmemiş söz kalmasın diye) - derin bir nefes kesiği içim...


Ne çok zaman olmuş sanki bu sayfada bu kalemi okumayalı
okuduğumda hep beni bir filmin içine hapseden bu kalem hangi kalp izin verdiğinde hapsinden azad ediyor...
ki kalemin yüreği kocaman bir meridyen
yazdıkça içime aşkı nakşeden
anladıkça ben kahrolan
biten
bitmesin istenen ah okunanlar.


Evet ne demiştim bir bilse idi şu içindekileri yüreğin, koşa koşa gelmez miydi (?) satırlarında kendini intihara keza böyle bir sevdanın sonu toprak olmalı ama iki cihandada huzur adına yani yaşanılan bir mutluluğun cennetteki devam hali.

Üzülüyorum
sevenlerin sevilmediğine de çözemiyorum inan bu muammayı ya ben safım
ya çok derin düşünüyor çıkamıyorum içinden ya da yanlış giden çok şey var. İsterdim ki eros'un oku fırladığında doğru kalbi kanatsın ve sevgililer kendileri pansuman yapsın bu yarayı aşk ile.

dedim ya
nafile çözemediğim çok şey var şu fani yerde.

Her sebebi inan geçtim, şiire bıraktım kendimi
yalansız ve yalın hali ile anlatımın huzuruna bıraktım bir dua ile.

vuslat deva'n olsun yaralarına*



sevgimle şaire'm
tebrikler şiire..