Hasta hasta
bir bardak su verdi evlâdım
nasıl makbûle geçti nasıl diyemem
sonra sordu halimi hatırımı
iyi oldum sanki birden

Kokusuna hasret
yüzüne hasret seyrettim
dua ettim şükrettim sevindim

Ömrümden eksik olmayasın oğlum
canın gam yükü görmesin ellerin dert
ayakların zahmet yüzü görmesin oğlum

Canımsın
İyi ki varsın
İyi ki evlâdımsın...

Mehmet’ime
Sina’ma

Mehmet Sina’ma
İlk göz ağrıma...


* * * * * * *

HAYIRLI CAN(LAR) II

Hayırlı can mışsın oğul
güzel insan mışsın oğul

ben kızdım sen küstün
sen kızdın ben anlamadım

Neler dedin kim bilir ben duy(a)madım

Hata ettim ihmâl ettim ayıp ettim
ama ne olursa olsun seni sevdim
seni hep sevdim hep severim

Kara kara gözlerinle
bir bakarsın da bana
nasıl yakarsın içimi nasıl
dökersin hatalarımı bir bir

A ha işte Allah var
Canım canındır kanım kanın
Neyim varsa helâlinden öz malındır

Senin bir günlük rahatlığına
ben bir ömrümü tez feda ederim

Boyumdan büyüksün şimdi oğul
Kendi gönlüne yüksün şimdi oğul

Yaşadıkça ben
duam eksik olmaz ardından
kokusuna kurban olduğum

kara kaşlım kara saçlım
kara kara bakışlım
aslanım evlâdım

Mehmet’im Sina Efendim
Koca koca ellerin sığmaz avucuma şimdi
sen eğilmezsen öpemem bile yanaklarını

Ama gönlüm büyüktür hamd’olsun
alırım sararım saklarım seni
ömrümün son demine kadar
yük değil keyif olursun
şan şeref olursun

Ahmet Sadi’m ve sen
Allah’tan bana iki hediyesiniz
Hasan Hüseyin’i gibi Ali efendimizin
gönlüme çifte elmas küpesiniz ikiniz...


3 Ocak 2014 Cuma akşamı