Kendin gibi bil, her yanın gibi Üstü başı hayal olan çıplak Her yanı mücevherli fakir Peygambere gelen Cebrail’in Dili de olsan Söyle bana her yanın gibi Kendin misin ben gibi
Ucuz parşomene yazılı bu dar-ı dünya Her yer güneşin esiri de Geceyi salan bu sahip sensen Bildiysen hükmün yalandan da yalan Bir çamdan düşen kozalak Gece rüzgârı olsan da ömrümde sesin bir bebek gibi yasak
Kendin gibi bil beni Ağladığında sümüklü Padişahken en gaddar sevdalı Yarım yamalak sesiyle aşkı mırıldayan Anne diye ağlayan bebek gibi Kendin gibi bil beni
Denizde aradım gözyaşını Hangi dalga Hangi rüzgar ya da hangi sen Bana verecek bu isyanımı Kendin gibi bil beni Sesinde doğurduğum resimler gibi
Kendin gibi bil beni İdam günü gülücüklerle Çiçeğe dönmüş gölgerim gibi Renksiz tatsız sessiz bir de yaşamsız gibi Bil beni kendin gibi öldür beni
Düşüncesizliğim ben gibi görmüştüm Gözünden düşen inciyi O inci ki artık en ince küfür gibi Dilimde tuzlu bir parşomen Haydi kendin gibi bil beni Biliyorsan kendini
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Kendin... şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Kendin... şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
oldukça iyi bir şiir.....başından sonuna kadar bir solukta okuma hissi uyandırıyor. Şairi kutluyorum.... "çiçeğe dönmüş gölge(le)rim gibi" olmalı herhalde, yanlış anladıysam affola....sevgiyle kalın
Kendin gibi bil, her yanın gibi Üstü başı hayal olan çıplak Her yanı mücevherli fakir Peygambere gelen Cebrail’in Dili de olsan Söyle bana her yanın gibi Kendin misin ben gibi
Ucuz parşomene yazılı bu dar-ı dünya Her yer güneşin esiri de Geceyi salan bu sahip sensen Bildiysen hükmün yalandan da yalan Bir çamdan düşen kozalak Gece rüzgârı olsan da ömrümde sesin bir bebek gibi yasak
Kendin gibi bil beni Ağladığında sümüklü Padişahken en gaddar sevdalı Yarım yamalak sesiyle aşkı mırıldayan Anne diye ağlayan bebek gibi Kendin gibi bil beni
Denizde aradım gözyaşını Hangi dalga Hangi rüzgar ya da hangi sen Bana verecek bu isyanımı Kendin gibi bil beni Sesinde doğurduğum resimler gibi
Kendin gibi bil beni İdam günü gülücüklerle Çiçeğe dönmüş gölgerim gibi Renksiz tatsız sessiz bir de yaşamsız gibi Bil beni kendin gibi öldür beni
Düşüncesizliğim ben gibi görmüştüm Gözünden düşen inciyi O inci ki artık en ince küfür gibi Dilimde tuzlu bir parşomen Haydi kendin gibi bil beni Biliyorsan kendini
Hüseyin Aktaşş (Kozalakçı)
Güzel vurgular vardı şiirde, anlamlı serbest nazım dizelerinizi kutluyorum.Puanım tam.Yunus diyarından selamlar.
bilmeyen kendi gibi bilir
gibisi "yok"
sanilardan ibaret siirli yaratilan
benli dunyalardan
tesekkur ederim Siir ...
eyvAllah ! .