Miras
Şu geçici konakta malsız mülksüz doğmuşuz
Sonra ölünceye dek bir harala gürele Sanma ki vakit erken Gün gelir bakarsın ki, çiçek gibi solmuşuz Demişler rahmet gele... Bilesin ki yaratan, bakmaz gence yaşlıya Ne zır deliye bakar, nede ağır başlıya Sırası gelen bir bir Tanışır Azrail’le Kanat takıp uçurur, bu işte olmaz hile... Ne peşindesin dostum? Dünya malı dünya’da Kefenin cebi yokmuş, sessizce olur veda Herkes ayağa kalkar, daha çok erken diye Hiç birisi düşünmez, acaba kim sırada? Malsız mülksüz geldiğin yaşanası dünyadan Yine üryan gidersin, doğuş gibi anadan Kimi gider duvaklı, kimi duvakta aklı Kimi mürvet görüpde, kimi mürvet görmeden Kimi her şeye doyup, kimi evlat sevmeden... Alnımızın akıyla, doldururken zamanı Yaş kemale erdiyse hastalığın amanı Sarıp ölüm korkusu, Yüreklere girince Fayda etmez pişmanlık, yaptığına ömrünce Vedalaşmak çok zordur, hele bir de sevince... Arkandan konuşulur. Ama sen duyamazsın Kötü insanda olsan. Ölünce has adamsın Ne iyiydi rahmetli, derken defin edenler Hiç birini duymadı, daha önce gidenler Biraz mal bıraktıysan, kavga olur mirasın... Yıllarca taşıdığın, Sana emanet o can Veda edip dünyaya, ayrılırken bedenden Ne dünyalık hırs kalır, ne de artık heyecan Bir hoş sada bırakıp, huzurla gitmek varken Var yemez amca gibi, neden bu bitmez öfken... Yazan ve Seslendiren Mehmet Fikret ÜNALAN |
Bunu önceden duymak ve her adımını ona göre atmak ne güzel.
Nedense böyle olmuyor,
bir hırs, bir tamah sarıyor insanoğlunu.
tebrikler,
çok güzeldi,
selâm ve saygılar..
"Benim bilgisayarımda mı sorun var anlayamıyorum,
şiirleri sesli dinleyemiyorum."