Yüreğimin en derinliklerinde başladı sana olan sevgim ..
Alabildiğine sevdi seni ..
Sakındı herşeyden herkesten ..
Öyle büyüdün ki içimde ..
Birden boşalıverdi dudaklarımdan ‘’ Seni Seviyorum ‘’ cümlesi ..
İki kelimeydi belki ama içinde öyle büyük duygular barındırıyordu ki ..
Hissetmeye başlamıştım artık tüm vücudumda ..
Sevgiyle dolup taşmıştım ..
Bütün bu duyguları bir kişi nasıl yaşatabilirdi insana ?
Anlam veremedim ..
Ama bıraktım kendimi sevginin sıcaklığına ..
Bilemedim işte..
O sıcaklığının bir gün çoğalıp beni yakacağını bilemedim ..
Sen’li düşler kurarken sensizliği avuçlarımda bulacağımı bilemedim ..
Seni sevdim, çok sevdim ..
Ama inanmıyordun işte ..
Küçük gördün sevgimi, dışına aldanıp ..
Küçük değildi be sevgim ..
Sen olmuştum ben ..
Göremedin işte ..
Senleşmiş bedenimi sen göremedin ..
Zamanın seni bana getireceğine inanmıştım ..
Gitgide götürdüğünü, seni benden uzaklaştırdığını göremedim ..
Kıyıda köşede sessizce özledim ve en derinlerde hissettim bu duyguyu ..
Sensiz olduğumu sandığın her An’’ı seninle geçirdim ben ..
İçten içe yaşadım seni ..
Bana yazdıklarını, söylediklerini gördükçe gülümsedim ..
Yokluğunda bile seni gördüğüm için gülümsedim ..
Sensizliğin içinde bile sen vardın sevdiğim..
Hayatımın her anında olduğun gibi ..
Sensizliğin olduğu noktada oluşturduğum SEN’LE yaşıyorum artık ben...
Hergün biraz daha fazla severek ve özleyerek ...