YİNEYarım yamalak hayatımın Yarım kalan aşkı Hadi kalk gidelim yine o ıssız tepeye Kır direksiyonu yine karanlık bu gecede Ani olsun Fark ettirme İçimde bir korku biriksin Nereye gittiğimi bilmeden Sür arabayı gene Yine gidelim o ıssız tepeye O meçhul şehrin Meçhul manzarasını Yine armağan et bana. Tekrar şaşırt beni Mest olayım bir daha. Bir tek biz olalım Bir de yine birkaç meçhul araba. Işıkları yakmayalım. Önümüzde uçurum Arkamız karanlık Ötelerde birkaç soluk ışık Ve vursun dalgalar o devasa kayalara… Koparken dışarıda fırtına Nefesini gezdir tenimde Ellerin ellerime kenetlensin Yaslanayım göğsüne Gene ben susayım Bir tek rüzgarın uğultusu… Ve sen dök içindekileri. Sor ne varsa aklında Ben yine susayım. Sorularımız cevapsız kalsın… Anlamsız bir korku benimki İnsan sevmekten neden korkar İnsan sevmekten alıkoyabilir mi kendini Ya da sevdiğinden vazgeçebilir mi yürek. Korktu yürek… Alıkoyamadı sevmekten kendini… Vazgeçemedi senden… Ama kaçtı yürek… |