Ateşini Ver, Sensizliği Yakacağımhayrettin taylan bülbülün kanadayım , gülünün ilk kokusunda büyür sevim titrer sevda dalın,güzel cennetinde buluşur sevmek özü dudağa değen havanın öpülmüş iklimiyim başlar sıcağın sözü kavuştağa sızan kavuşmanın sözler atlasıyım, rengini tümler sevda sızısı ruha inen kadınsal ışıltının gözler kitabıyım,okur seni cümle ruhu ateşin mumla raksında eridim sevilerle yoluna peymâneden hasrete sızıldım, mest oldum soluna dilin ucunda, ruhun içinde, kalbin sayfasında aklandım gülüne hardayım , yardayım, nazındayım, sözündeyim aşkınla ömründeyim sızıların göçeberiyim, sözlerin merhamet aziziyim, gözlerinin öz benilik ışığıyım kozasında seni ören ipek böceğin aşk yoluyum sırrında yarınlar seren gerçeğin kimlik vurgusuyum azminde azizler büyüten özlence sular aziziyim ebedin ezelle el ele dolaştığı sensiz eller kavmiyim iflahım ,iflasım , irfanım, iradem sana güllerin, gül bebeğisin diye kırmızı mecralarda büyülendim aşka ateşini ver, sensizliği yakacağım aşka bensizliği ver, beni yakaracağım nara göçmen bir ayrılığın ılık gözlerinden aktım yalnızlığa ruhsal bir derinliğin magmasından çıktım antartika’na devinsel bir sürecin sularında dalgalandım susamışlığına özsel bir arınmanın arıtılmasında, bahtıma senli damla düşer üşür yalnızlığım bekleşir sensizliğim yanar eski sevda yelim eser eller içinde ellerin …gönlün, diyemediklerin biter benlik ateşim, teslim olur tutkum kumruna bekler seni, ekler seni, dinler seni bir gün gelişler |