Yokluğun...yokluğun çivilenmiş sensizliğinle, özleme hasretlik kata kata, gönül yüreğe mahkum kalp attıkça vaktin zamana ihtirası gibi.. mutlulukta çalkalanıyor umut ruhsuz cana kanat takılmış misali.. sürünüyor bulutların arasında arzuların istek hali.. kemikleri sızlayınca sözlerin kelimerin arasında kaybolup gitmiş, ne anlama ne de mantığa olabilmiş bir mekan his duyguya teslim olunca, iflas eder gibi zaman sonsuzluğun kollarında..... (Berlin,28.12.2013) Talat Özgen |