Adını Koyamadığım ŞiirSiyahlar sevişirken geceyle bihaber benden Gözyaşların akıyordu ince kıvrımlı narin çenenden Topladım ben o dökülen gözyaşlarını saçılmadan yerlerden O gözyaşlarını daha da büyüttüm okyanuslardan denizlerden Sessizce yağarken yağmurlar gönül sarayımın tavanından Ben ayakakbısı delik bir çocuk gibi geçiyordum sessiz sokaklarından Ne aldırıyordum ıslak çoraplarıma ne de kalabalığa geçip giden yanımdan Gözyaşlarının yağmurla karışması can alıp götürüyordu canımdan Güneş öpüp kirpiklerinden seni veda ederken gündüze Ay kollarını açıp hoşgeldin diyordu eksikliğimize Benziyoruz bir şairin iz bırakan derin mısralarıyla dolu bir şiirine Kavuşmak tek dileğim güneşin o sıcaklığında ellerine Ben en olanaksız en imkansız hayalimi toprağa gömdüm Her günbatımında narin hayalimin başına gelip su döktüm Narin narin o verimli toprağı seninle sürdüm Ve o hayalimin filizlenip büyüdüğünü gördüm Rüyalarımdan tertemiz beyaz bir sayfaya şiirler ördüm |
gözyaşlarını karanlık gecelerde büyütmek...
hüzünlü dizelerle başlamış şiir...
özlem...
kutluyorum kaleminizi saygılarımla