...DUR (zem) DURUN İNECEK VAR!Şiirin hikayesini görmek için tıklayın esfel-i safili: yerin altına düşmek
ummu’l Kura: şehirlerin anası Seb-i Yelda: en uzun gece Zem: dur demek Seb-i Yelda’dır sanki ki geçmiyor zaman Esfel-i Safiline düşsün şer harlasın iman "Zem" artık çekilmiyor bunca yük "Mim" titredi birden irkilerek "Ummu’l kuradan" çıkan çocuklar mı bunlar Dönükte dönmeliği meslekte tutanlar mı? "Dal" oldum eli kolu bağlı oturmaktan Ahmet gibi secdedir niyazım O sır girdabın da doğdu aşk Ya özüne çek boğ beni Ya da zirvelere taşı yücelterek Nefsin aşkın da tuzak var Kalbin aşkı ancak ana yeter O sırrının aşkına çekerek apar beni Sinemden tutup da hak yoluna ser beni Koru benim zihnimi ve yüreğimi Celale büründürerek An o “Bir” in yüce adını daima Çek elimi ayağımı Gözümden çıkartarak şu âlemi Nurunu sal üstüme sürüklesin Ahrete iman ettirerek Nefsim ağlar her şeye Kalbim ağlar gönlünün güzeline Ruhum yanarak ağlar tüm içtenliğiyle Sırrın o akıl almaz hükmüne Başımı “mim” İki elimi “Ha” Ayaklarımı “dal” eyle de Kaldırma sakın bırak kalsın secdede Muhakkak ki her hayatın bir mahşeri var O gölgesinin karanlığı hepimizi de boğar Aşk mekânı o kalpler nerede buhar oldu Zehir zakkum etti tüm hayatımızı Ne vefa kaldı ne sadakat Bir pula sattılar ruhlarını Mademki usta bir manevrayla ki İblisi geçip de gitti tüm güruhlar Daha önde sollanacak ne kaldı ki… (26.12.2013) AZAP… |
Var ey dost hayatın bir de mahşeri var elbet!..
Hariki kalem vuruşları,nakış gibi işlemiş onca sözü...
Bize de anlamak kalıyor tabi.
Teşekkür ederim saygılar.