Senden Arta Kalan Düşlerim...
Senden arta kalan düşlerimde
Yeni bir kent kuruyorum Hayale dalıyorum,Küçük bir yuva Küçük ama sıcacık Bir kahve fincanı gibi Kırk yıl aşk ve hatır kokan Sevgi kokan huzur kokan Bir kız çocuğu Gözleri senin gibi Kahverengi biraz iri Dünyayı içine alan Neşeyle huzurla dolan Elleri beyaz Parmakları biraz uzun ve ince Avuç içleri menekşe kokan Tebessümleri de sana benzesin Güldüğünde o iri dudaklarından cennet aksın Tebessüm ettiğinde Sil ağzını yine bal damlıyor diyeyim Gözlerine şiir okuduğumda Göz yaşlarıyla birlikte mutluluk aksın Soğuktan pembeleşen yanaklarına Boyu da sen gibi olsun Ne uzun ne de kısa Senin gibi nazlı olsun Ama bir buseye de ikna olsun Ve hemen sıcacık gülüşüyle Dünyaları versin bana Baba çay hazır Gel muhabbet içelim Zaman demlensin Senin dizlerinde desin diyebilsin... Baba bak yine Radyo da senin şarkın çalıyor desin "Yar deyince kalem elden düşüyor Gözlerin görmüyor aklım şaşıyor Lambam da titreyen alev üşüyor Aşk kağıda yazılmıyor mihriban" Nidaları ile buseyle karışık tebessümü Sarsın odamızı ve gecelerimizi... Bitti ben gidiyorum derken Bile sarılıp omzumda ağlayan... İşte sen ve kızım düşümde gördüğüm Biliyorum çözülmez bu aşk Baştan sona kör düğüm... Yusuf Usuğ |