sessizliğin ruhu
Geceler okuyor tatlı ninnilerini
Karanlığa asılı kalmış umutlara. Rüzgar çocukluğuna döndü Yakalanmaç oynar gazellerle boş sokaklarda. Güneş ebe olur saklambaç oyunlarında Arar köhne bulutlar arkasında Saklanan yıldızları… Yağmur koşturur yanmış topraklarda. Zaman bütün sihrini bozdu bu gece Ay gamlı şarkılar okur Gecenin yok olmuş sessizliğine. Bir kardelen gülümser Karanlığın dehlizinde… |